وقتي بهايي بوديم (تحليلي از زندگي صبحي)

مشخصات كتاب

برگرفته از:

سايت بهائي پژوهي

مقدمه

براستي چه شد كه او به همه اين اعتبار و منزلت و مقام، پشت كرد و دست از آئين بهايي كشيد و خود را به شديد ترين رنج ها در افكند و آواره كوي و خيابان كرد و رنج طعن و دشنام و آزار و اذيت و گرسنگي و بي خانماني را به جان خريد؟ آيا عقلش معيوب گشته بود كه چنين مقامي را كه منتهاي آرزوي هر بهايي بود و براي هر خانواده بهايي و حتي اعقاب آنها موجب افتخار و باليدن بود رها كرده و در اوح مصائب بنشيند؟ كالبد شكافي و انگيزه يابي اين دگر گوني را بايد از زبان خود او پيگيري نمود... رشته سخن را به دست خود او مي دهيم: «...به مرور و بر اثر مطالعه و تفكر بيشتر و نيز مشاهده نوع زندگي بعضي از بهائيان و ديدن تناقض بين احكام و دستورها و اعمال مردم، ترديدها و بعدها نيز دلتنگي هايي به سراغم آمد به طوري كه گاه اين حالت ها را با بعضي هم مسلكان كه حالاتي شبيه خودم داشتند در ميان مي نهادم...

اولين قصه گوي صبح جمعه راديو

«نام فضل الله مهتدي مشهور به «صبحي» از پيشكسوتان ادبيات كودكان و نوجوانان ايران و گرد آورنده قصه هاي فولكلوريك، نامي آشنا براي همه ادب دوستان ايران است. بچه هاي چند نسل قبل با صداي گرم او و قصه هايش در راديو بخوبي آشنا هستند. او نزديك به بيست و دو سال در راديو عليرغم فشار بعضي از مسئولان رژيم حاكم (از سال تأسيس راديو از چهارم ارديبهشت 1319 تا هنگام مرگ در هفدهم آبان 1341) به اجراي برنامه مشغول بود